IBC 2025, page 3 - Cinematically

Η Grass Valley παντρεύει τέλεια το SDI με την IP!

Στο Αμστερνταμ ντεμπουτάρισε για την Ευρώπη αυτό που είδαμε εκτενώς από κοντά όσοι ταξι-δέψαμε στο Βέγκας τον περασμένο Απρίλιο, δηλαδή το νέο portfolio δικτύωσης της Grass Valley που συνδέει τα παραδοσιακά SDI workflows με τα νέα που βασίζονται στις IP, είτε χρησιμοποι-είται ως πανίσχυρο gateway ή απλά ως γέφυρα με το σύστημα AMPP. Το νέο αυτό ολοκληρωμέ-νο σύστημα προσφέρει μεγάλη ισχύ, μεγάλη ευελιξία αλλά και αποτελεσματικότητα στις virtuali-zed πλατφόρμες. Μ'αυτόν τον τρόπο, η Grass Valley δίνει την δυνατότητα σε όλους τους media οργανισμούς να απλοποιήσουν τις εγκαταστάσεις τους και να να βελτιώσουν τα υλικά τους έτσι όπως ακριβώς επιθυμούν οι ίδιοι.

Η σειρά καμερών LDX100 της Grass Valley είναι μια ολοκληρωμένη σειρά καθαρά επαγγελμα-τικών καμερών υψηλών απαιτήσεων, με πληθώρα επιλογών συνδέσεων και άψογη ενσωμάτωση και συνεργασία με τα υπάρχοντα broadcast workflows. Πρόκειται για κάμερες που συνδιάζουν το σήμερα με το αύριο και προσφέρουν στους χειριστές τους μεγάλη επεκτασιμότητα, τον απόλυτο έλεγχο και άψογη προσαρμογή/adapt στις ανάγκες τους.

Οι κάμερες της σειράς LDX χρησιμοποιούν αισθητήρες/σένσορες υψηλής ανάλυσης, άψογων χρωμάτων, και υψηλής ευαισθησίας/ταχύτητας, ένα στοιχείο που δίνει στις κάμερες αυτές πολύ καλή, εξαιρετική low-light απόδοση!

Η σειρά LDX100 της Grass Valley έχει 4 διαφορετικά βασικά μοντέλα, αρκετές μικρότερες εκδό-σεις C, δηλαδή compact βερσιόν των ίδιων καμερών, και μία έκδοση RF.

H LDX180 είναι η ναυαρχίδα της εταιρείας, είναι η μοναδική κάμερα απ'όλη την οικογένεια LDX100 η οποία βασίζεται σε αισθητήρα/sensor Super35! Ολες οι άλλες κάμερες της σειράς είναι -τυπικά broadcast- κάμερες με 3 μικρούς CMOS αισθητήρες 2/3 της ίντσας και το τυπικό στήσιμο/design μιας κάμερας broadcast/live production.

Την κάμερα LDX180, την πρωτοείδα στο περσινό NAB στο Βέγκας, σε μορφή mock-up, και την ξαναείδα εκτενώς στο φετινό NAB στο Βέγκας πριν 5 μήνες, εκεί όπου έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της. Στο IBC αυτές τις μέρες η σπουδαία αυτή κάμερα έκανε το ευρωπαϊκό της ντε-μπούτο. Η επίσημη παρουσίασή της έγινε στο GV Forum, στο μικρό φόρουμ/συνέδριο που έκανε η Grass Valley στο μεγάλο εστιατόριο/πολυχώρο Rosarium Amsterdam το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου 2025, λίγες ώρες πριν το IBC 2025 ανοίξει επίσημα τις πόρτες του.

Η κάμερα αυτή σχεδιάστηκε ως απάντηση στους γερμανούς της ARRI και σε όλη αυτή την μόδα που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια με την κινηματογραφική αισθητική και προσέγγιση του sports broadcast και της κάλυψης των αγώνων, κάτι που με κάνει να διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως.

Δεν καταλαβαίνω γιατί η κάλυψη ενός ποδοσφαιρικού αγώνα πρέπει να έχει κινηματογραφική αισθητική, δηλαδή, τί έλειπε όλα αυτά τα χρόνια από τους οπαδούς (όχι από μένα, εγώ απεχθά-νομαι βαθιά το ποδόσφαιρο) και την βιντεάδικη, τηλεοπτική εικόνα που έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια στις μεγάλες τηλεοράσεις τους; Και γιατί πρέπει να μπερδεύουμε τον κινηματογράφο με το αθλητικό broadcasting και τους ποδοσφαιρικούς αγώνες;

Κλείνω αυτή την μικρή παρένθεση, αυτό το δικό μου μικρό παραλήρημα, και προχωράω στα τεχνικά χαρακτηριστικά της LDX180 τα οποία είναι σπουδαία έτσι κι'αλλιώς.

Αυτή είναι η compact εκδοχή της LDX180, η LDX C180, όπου το C βγαίνει από το Compact. Την κόμπακτ αυτή βερσιόν της LDX180 την έφτιαξε η Grass Valley για χρήση πάνω σε Steadicam, cable cam και ρομποτικές/pan-tilt heads.

Είναι πολλά τα όπλα της LDX180 αλλά το μεγαλύτερο απ'όλα είναι η καρδιά της κάμερας, ο Xenios αισθητήρας της! Πρόκειται για αισθητήρα Super35 ανάλυσης 10K, 52M ο οποίος σχεδιά-ζεται από την ίδια την Grass Valley. Είναι ο πρώτος Super35 αισθητήρας σε κάμερα της εται-ρείας, και όπως σας είπα και πριν λίγο, η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία, οφείλεται στην γενικό-τερη μόδα των τελευταίων ετών, δηλαδή στο μπλέξιμο/ανακάτεμα του broadcasting με το film-making, κάτι που προσωπικά με αφήνει αδιάφορο. Βλέπετε, την αρχή την έκανε η ARRI με το μοντιφικάρισμα της Alexa σε κάμερα broadcast/live production, και μετά ήταν φυσικό κι επόμενο να ακολουθήσουν όλες οι εταιρείες όπως η RED, η Sony, η Grass Valley και άλλες.

Αυτό που κάνει ακόμα πιο ισχυρό τον Super35 σένσορα της LDX180 είναι η global shutter λει-τουργία του, κάτι που κάνει την κάμερα να ξεχωρίζει σε σχέση με τις ανταγωνιστικές της κάμερες, ειδικά σε live μεταδόσεις αγώνων αυτοκινήτων ή μεγάλων Rock ή Pop συναυλιών, δηλαδή στις παραγωγές αυτές όπου τα jello effects κάνουν πάρτυ λόγω των rolling shutter αισθητήρων των άλλων εταιρειών.  

H LDX180 βασίζεται σε σένσορα 10Κ, 52MP, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι στην τελική έξοδο τα 4K τα δίνει μετά από oversampling. Αυτό είναι καλό από μία άποψη για τους γνωστούς λόγους που κάνουν το oversampling να σου δίνουν πολύ καλύτερη εικόνα από έναν αισθητήρα που απλά γράφει 4Κ και στο τέλος εξάγει 4Κ.

Σημαντική και future-proof είναι και η δυνατότητα HDR της LDX180. Οποιος δεν δεν θέλει το HDR η κάμερα προσφέρει το παλιό παραδοσιακό SDR και βέβαια προσφέρει και ανάλογα LUTS (προφέρονται Λατς και όχι Λουτς) για HDR-to-SDR conversion.

Βασισμένη στην γνωστή -και βραβευμένη με EMMY- πλατφόρμα της Grass Valley, η LDX180 συνεργάζεται άψογα και χρωματικά με τις υπόλοιπες, τις μικρότερες κάμερες της σειράς LD100.

Αυτές είναι οι δύο εκδόσεις/βερσιόν της ναυαρχίδας της Grass Valley, της LDX180. Μία μεγάλη, full version, για handheld ή σε τρίποδο χρήση, και μία μικρότερη compact για Steadicam κλπ.

Οπως βλέπετε και στην επίσημη ανακοίνωση/δελτίο τύπου της Grass Valley, η LDX180 ντεμπου-τάρισε τον περασμένο Απρίλιο στο NAB, στο Βέγκας. Ο γράφων -όπως πάντα- ήταν ο μοναδικός Ελληνας cinematographer και press/analyst που παρακολούθησε από κοντά την πρεμιέρα αυτής της σπουδαίας κάμερας.

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που η Grass Valley ακολουθεί την μόδα της εποχής και φτιάχνει μια κάμερα με μεγάλο (για τα μέτρα του Broadcast) αισθητήρα. Με άλλα λόγια, ένας αισθητήρας Super 35 μπορεί για τα κινηματογραφικά μέτρα και σταθμά να μην θεωρείται πια μεγάλος, αλλά για το broadcasting και το τηλεοπτικό live production θεωρείται και είναι μεγάλος σένσορας.

Fact #2: Γεγονός 2ο και αναμφισβήτητο, είναι ότι, το περιβόητο film look που υπάρχει στις κινη-ματογραφικές ταινίες έχει κάποια συγκεκριμένα βασικά και θεμελιώδη χαρακτηριστικά όπως το χαμηλό frame rate (24fps), τα wide shutter angles (180-360 μοίρες) ή με άλλα λόγια τις χαμηλές ταχύτητες shutter speeds (30-48), και τέλος, το ρηχό βάθος πεδίου (για το οποίο μιλήσαμε πιο πάνω) το οποίο μας δίνει το separation/isolation, την διαφοροποίηση του πρωταγωνιστή μας από το υπόλοιπο σύνολο και ιδιαίτερα το background. Με πιο απλά λόγια, το ρηχό/shalow DoF, βάθος πεδίου, δημιουργεί επίπεδα στην εικόνα μας έτσι ώστε να χρησιμοποιούμε/αξιοποιούμε αυτά τα διαφορετικά επίπεδα για αφηγηματικούς σκοπούς, για να πούμε καλύτερα, πιο αποτελεσματικά την ιστορία μας. Και για να σας το κάνω ακόμα πιο ξεκάθαρο, θα σας περιγρά-ψω μία εικόνα, μια σκηνή, που όλοι σας έχετε δει κάπου, σε κάποια κινηματογραφική ταινία:

Σκεφτείτε μία σκηνή μέσα σε ένα δωμάτιο, βράδυ, μέσα σε ένα γραφείο που είναι κλειστό, δεν υπάρχει κανένας, είναι κλειδωμένο, όπου ο πρωταγωνιστής μας, ένας ιδιωτικός ερευνητής dete-ctive, έχει παραβιάσει την πόρτα του γραφείου και προσπαθεί να βρει ενοχοποιητικά στοιχεία κρατώντας έναν φακό στο χέρι του. Στο πρώτο πλάνο της σκηνής, σε γενικό πλάνο, τον βλέπου-με να μπαίνει κρυφά μέσα στο γραφείο. Στο επόμενο shot, σε κοντινό πλάνο, με το πρόσωπό του προς την κάμερα, ο πρωταγωνιστής μας ανακαλύπτει κάποια έγγραφα μέσα σε ένα συρτάρι. Στο επόμενο, στο τρίτο πλάνο της ίδιας σεκάνς, πιο ανοικτό πλάνο, δηλαδή μεσαίο, και από ελαφρά διαφορετική τώρα γωνία, βλέπουμε τον πρωταγωνιστή μας να διαβάζει με ανησυχία τα απόρρητα έγγραφα που έχει ανακαλύψει, και σιγά-σιγά, στο πίσω μέρος της εικόνας, στο βάθος, στο background, στον διάδρομο, βλέπουμε μία ανθρώπινη φιγούρα, έναν άλλο άνθρωπο, να πλησιάζει αργά και απειλητικά την πόρτα του γραφείου που βρίσκεται μέσα ο πρωταγωνιστής μας, κρατώντας κάτι στο ένα του χέρι. Στο πλάνο αυτό, ο άνθρωπος που πλησιάζει αργά και απειλητικά τον πρωταγωνιστή μας, είναι out of focus, είναι θολός/ανεστίαστος, γιατί αυτό απαιτεί το σενάριο, γιατί δεν πρέπει ο θεατής της ταινίας να δει, να καταλάβει ποιός είναι αυτός που πλη-σιάζει απειλητικά τον detective μέσα στο γραφείο. Στο επόμενο, το τέταρτο πλάνο της ίδιας σκη-νής, σε κοντινό πλάνο και από ελαφρά διαφορετική γωνία από το προηγούμενο πλάνο, βλέπου-με τον ερευνητή να σηκώνει ανήσυχος τα μάτια του από τα έγγραφα, καταλαβαίνει ότι κάποιος υπάρχει πίσω του στην πόρτα του γραφείου. Στο μισό κάδρο αριστερά βλέπουμε εστιασμένο, ξεκάθαρο, in focus, το ανήσυχο πρόσωπο του πρωταγωνιστή, και στο άλλο μισό του κάδρου δεξια βλέπουμε την απειλητική σκοτεινή φιγούρα του απρόσκλητου επισκέπτη εντελώς θολή, εντελώς out of focus. Στην συνέχεια, στο ίδιο πλάνο, χωρίς να αλλάξει απολύτως τίποτα στην κάμερα, ο πρωταγωνιστής αφού μείνει λίγο ακόμα το βλέμμα του αμήχανο και φοβισμένο, με μια γρήγορη και αποφασιστική κίνηση γυρίζει απότομα ολόκληρος προς την πόρτα για να δει τί συμβαίνει. Στο ίδιο πλάνο, στο ίδιο αυτό μικρό key-shot μονοπλάνο, την ώρα που ο detective ολοκληρώνει την κίνησή του/γύρισμά του προς την πόρτα του γραφείου, η εστίαση της εικόνας αλλάζει δραματικά και πάει γρήγορα προς τα πίσω, προς τον απρόσκλητο επισκέπτη που στέκε-ται απειλητικά στην πόρτα του γραφείου. Τώρα ενώ συνεχίζει το ίδιο πλάνο, η εικόνα μας έχει αλλάξει εντελώς. Το κεφάλι/αμόρσα του ερευνητή είναι φλου/θολό/ανεστίαστο, out of focus, και βλέπουμε ξεκάθαρα τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, απόλυτα εστιασμένο, παρά τον ελάχιστο φακό του γραφείου, να κρατάει ένα πιστόλι ψηλά και να στοχεύει τον detective.

Ποιό είναι λοιπόν το συμπέρασμα απ'όλη αυτή την περιγραφή της σεκάνς που σας έκανα, μιας τυπικής σκηνής μιας αστυνομικής ταινίας Noir όπως το αριστούργημα CHINATOWN του Ρομάν Πολάνσκι; Οτι, πάρα πολύ απλά, αγαπημένοι μου αναγνώστες, χωρίς το shalow/ρηχό/μικρό DoF/βάθος πεδίου, δεν θα μπορούσε τίποτα απ'όλα αυτά να γίνει. Χωρίς τα διαφορετικά επίπεδα εστίασης μέσα στο ίδιο κάδρο δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε κινηματογραφικά την σωστή απόδοση στο σενάριο.

Και θα μπορούσε να πει κάποιος εξυπνάκιας τώρα το εξής: "Δηλαδή δάσκαλε που δίδασκες, δεν θα μπορούσαμε να γυρίσουμε την ίδια σκηνή με deep focus τεχνικές, όπως δηλαδή έκαναν συ-νήθως οι μεγάλοι Χίτσκοκ, Ουέλς, Λεόνε, ΝτεΠάλμα και άλλοι;" Η απάντηση είναι, ναι, βεβαίως και θα μπορούσαμε να την κάνουμε την ίδια σκηνή με deep focus στρατηγική, αλλά θα βρίσκαμε διαφορετικούς τρόπους να κλιμακώσουμε την αγωνία και το μυστήριο της σεκάνς γιατί προφα-νώς το shalow DoF κόλπο με τα διαφορετικά επίπεδα εστίασης σ'αυτή την περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να το έχουμε αφού όλη η εικόνα μας θα ήταν συνεχώς νετ/εστιασμένη, in focus.

Αυτά είναι θέμα για άλλο σεμινάριο, δεν θα τα κάνουμε όλα εδώ, και δωρεάν! Κλέφτες θα γίνουμε εμείς; Να έρθετε σε κάποιο από τα επόμενα σεμινάριά μου όπως αυτό το μεγάλο cinematogra-phy masterclass σε λίγες μέρες, στις 30 Νοεμβρίου.   

Οι διευθυντές και οι τεχνικοί προϊστάμενοι πολλών μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων και μονάδων εξωτερικών μεταδόσεων OBVans, έκαναν ουρά στο booth της Grass Valley για να δουν από κοντά τις τρομερές LDX180.